به گزارش روابط عمومی پژوهشکده نوین شهر معنوی ثامن، مجید حیدری چروده در این نشست با تشریح پژوهشی که درباره «مهمترین چالشهای پساانتخاباتی شوراهای اسلامی شهر مشهد» انجام داده است، عنوان کرد: براساس نتایج این پژوهش در انتخابات شورای شهر نوعی تمایل عمومی برای انتخاب اعضای جدید وجود دارد و البته همین امر باعث میشود که نمایندگان هر دوره از نمایندگان قبلی و تجارب آنها به کلی جدا شوند.
این پژوهشگر اجتماعی افزود: تجربة پژوهشی من در بیست سال گذشته حاکی از این است که مشهد موقعیت خاصی دارد و در مقایسه با تهران و شهرهای دیگر دارای تمایز و تنوع و تکثر قدرت است. به نظر میرسد لزوماً در مشهد همگرایی در بدنه قدرت وجود ندارد و شاهد نوعی واگرایی هستیم.
وی در ادامه به وجود دو نوع چالش درون و برون سازمانی در عملکرد ادوار شوراهای مشهد اشاره کرد و گفت: در حوزه چالشهای درونسازمانی، در زمینه انسجام درونی، ضعف جدی وجود دارد. به این معنا که نمایندگان شورا از قبل تجربة گفتوگویی، کار شورایی و امکان آشنایی با یکدیگر را ندارند.
حیدری ادامه داد: نبود رابطه درست بین شورا و شهرداری و تبیین نشدن سطح این روابط برای هر دو طرف و هراس رسانهای دو چالش بزرگ دیگر درونسازمانی محسوب میشوند.
وی در توضیح هراس رسانهای گفت: هراس رسانهای بدان معنا است که عضو میترسد با بیان برخی مسائل باعث بروز مشکلاتی برای خود یا سایر اعضای همفکر خود در شورا و شهرداری شود و بر همین اساس چشم بر واقعیتها بسته و گرفتار یک سکوت انفعالی درباره مسائل و مشکلات شهر میشود.
این پژوهشگر اجتماعی در توضیح چالشهای برونسازمانی شوراها نیز گفت: خلأ مدیریت یکپارچه شهری مهمترین چالش برونسازمانی است. گفته میشود شورای شهر باید شورای شهر باشد و نه شورای شهرداری. بنابراین شورای شهر باید در منظومه مدیریت شهری تمام ابعاد خدمات شهری را پاسخگو باشد. جزیرهای شدن دستگاههای خدماتدهنده در بستر شهر از همین چالش نشئت گرفته است.
حیدری چروده ادامه داد: کوبیدن بر طبل تمایز در جریان کارزارهای انتخاباتی و سیاسی در مشهد باعث کاهش همگرایی بین نهادهای دولتی و شهری میشود و این دوگانگی تمایز بین ارگانهای دولتی و شهری سرعت حرکت به سوی مدیریت یکپارچه شهری را بسیار کم میکند.
وی افزود: جو سیاسی مشهد دچار نوعی دوگانگی سیاسی پررنگ است که همین امر عامل تشدید بحرانهای اجتماعی در سطح شهر است.
این پژوهشگر اجتماعی خاطر نشان کرد: در جمعبندی نهایی باید عنوان کرد، پیامد ضعف انسجام درونی و خلأ مدیریت یکپارچه باعث تشدید ضعف نظارت شده و این امر خود عامل تشدید بحرانهای اجتماعی است.
حیدری در پایان گفت: ضعف خردورزی و عقلانیت و ناکارآمدی نهادهایی چون آموزش و پرورش که وظیفة پرورش قدرت فکر و انتقاد را برعهده دارند در کنار ضعف جامعه مدنی فعال و قوی باعث افول مطالبهگری و پاسخخواهی از شورای شهر شده و این امر موجب نابهسامانی در اداره شهر میشود.