خبرگزاری مهر- شناسه خبر: 2581492 - جمعه ۲۵ اردیبهشت ۱۳۹4
مشهد- معاون وزیر راه و شهرسازی و دبیر شورای عالی شهرسازی و معماری ایران گفت: بخشی از رنجی که مشهد به عنوان کانون جهان اسلام می برد ناشی از بی برنامگی در طرح ها است.
به گزارش خبرنگار مهر، پیروز حناچی در نخستین نشست هم اندیشی پژوهشکده نوین شهر معنوی ثامن که ظهر امروز در هتل هما مشهد با حضور مسئولان کشوری و استانی برگزار شد گفت: برای دستیابی به شان شهری که دارای اعتبار جهانی است برخورداری از چشم انداز و هدف روشن نخستین گام است.
وی در تشریح راهبردها برای رسیدن به شهری در شان پایتخت جهان اسلام افزود: در حال حاضر مرکز مشهد و اطراف آن وضعیتی نامطلوب دارد و لذا ضروری است پیش از تبدیل نقاط ضعف به تهدید آن ها را رفع کرد.
وی کنترل یکپارچگی ساخت و سازهای شهری را از الزامات گام برداشتن در طرحی جهانی برشمرد و گفت: مشهد به عنوان مرکز جهان اسلام از مسایل کلان که ناشی از بی برنامگی است رنج می برد و در این راستا و برای پرهیز از تکرار اشتباه باید به گونه ای رفتار کنیم که خرد و عقل جمعی از آن دفاع کند.
وی تصریح کرد: نگاه به گذشته نشان می دهد ساخت و سازهای اطراف حرم به نسبت نگینی که در وسط آن است نسبت سایه انداختن حاشیه به متن است و این سنخیتی با کرامت رضوی ندارد و نمی توان آن را عقلانی دید از این رو قابل نقد است.
حاشیه شهر مشهد نشان دهنده ضعف مدیریتی است
پیروز حناچی ادامه داد: پیش از تقسیم خراسان بزرگ به سه استان حدود ۸۵ درصد سرمایه گذاری ها در مشهد انجام می شد و این موضوع خود بزرگترین تهدید است.
وی افزود: پس از تقسیم خراسان رضوی به علت عدم تغییر سیاست های بازدارنده اوضاع حادتر از پیش شد و از علائم آن حجم عظیم حاشیه نشین در حاشیه شهر مشهد است که نامتمرکز عمل کردن در بحث مدیریت شهری به حاشیه دامن می زند.
حناچی گفت: با وجود آن که حاشیه نشینی یکی از عارضه های کلان شهرهای جهان است اما حجم آن به نسبت جمعیت اصلی شهر نشان دهنده میزان نابسامانی در مدیریت شهری است.
وی تاکید کرد: باقی ماندن در وضعیت فعلی ما را به چشم انداز رهنمون نخواهد کرد از این رو و با پیگیری های مدیریت جدید استان در تلاشیم تا پیوستگی و امتداد برنامه ها و بردارهای هم جهت را برای دست یابی به هدف تهیه کنیم.
مشهد از نبود چشم انداز مشترک رنج می برد
حناچی تصریح کرد: اصلی ترین مشکل که مشهد از نبود آن رنج می برد یک چشم انداز مشترک است که همه گروه های ذینفع باید به آن التفات داشته باشند و در جهت رسیدن به آن تلاش کنند.
وی به تعریف چشم انداز مشترک پرداخت و گفت: چشم انداز مشترک یعنی تمام برنامه های عملیاتی که باید در جهت رسیدن به آن تنظیم شده باشد.
وی سپس با ابراز تاسف ادامه داد: استعدادی در کشور وجود دارد که از سند چشم انداز کشور تا همه برنامه های راهبردی به صورت عکس انجام می شود و این رفتار سنخیتی با جهانی شدن شهر ندارد زیرا جهانی شدن مشهد به معنای تعلق آن به تمام جهان اسلام است.
وی نقش شهروندان در جهانی شدن را پررنگ ارزیابی کرد و گفت: در جهانی شدن نقش شهروندان و مصلحت جهان اسلام باید در نظر گرفته شود.
دبیر شورای عالی شهرسازی و معماری گفت: شهرسازی ماهیت دینامیک دارد ولی در جرم گذاری در حجم اجرامی که به زمین می گذارد استاتیک عمل می کند و این در حالی است که ما در بهره برداری و جرم گذاری دینامیک عمل می کنیم و این شرایط و برنامه ریزی را مختل می کند.
وی افزود: بر این مبنا باید کاری کرد که چشم انداز مشخص و روشن در خصوص حرکتی که در مشهد برای پروژه اطراف حرم داریم رعایت کنیم.
پیروز حناچی سرمایه گذاری پایتخت فرهنگی جهان اسلام بر عقبه، موقعیت و پیشینه خود را امری عادی برشمرد و اذعان کرد: تاریخ نشان می دهد شهرهایی به عنوان پایتخت فرهنگی جهان اسلام انتخاب می شوند آن چنان که برای آتن و در سال ۲۰۱۵ میلادی برای بارسلون روی داد.
وی افزود: بارسلون حدود دو دهه پیش وضعیتی نامطلوب داشت و به بهانه سال ۲۰۱۵ که برایش به مثابه فرصت بود توانست تمام برنامه های خود از جمله فرهنگی به اجرا بگذارد بر این مبنا مشهد نیز می تواند در سال ۲۰۱۷ ظرفیت های بالقوه خود را به نمایش بگذارد.
وی سال ۲۰۱۷ را برای مشهد فرصتی برای اصلاح و تکرار نشدن اشتباهات پیشین برشمرد و با تاکید بر اهمیت ایجاد هماهنگی میان تمام ارگان ها و به کارگیری تمام منابع موجود ادامه داد: لازم است بدون در نظر داشتن منافع و انگیزه های اقتصادی به برنامه های مشهد ۲۰۱۷ نگاهی دوباره کرد.
آثار فرهنگی مشهد تخریب شده است
دبیر شورای عالی شهرسازی و معماری با بیان اینکه بسیاری از آثار فرهنگی و تاریخی واجد ارزش مشهد آگاهانه و به عمد تخریب شده اظهار کرد: اکنون دوره ای آغاز شده که باید تلاشی مبتنی بر تجربیات پیشینیان در اعمال و اقدامات پیش رو با هدف بازبینی طرح ها و برای پیشگیری از تکرار اشتباهات گذشته آغاز کنیم.
وی در بخش دیگری از صحبت های خود به بیان تصمیمات جدید و راهبردها پرداخت و نقش متولیان محلی در اجرای برنامه های توسعه مشهد ۲۰۱۷ موثر ارزیابی کرد.
پیروز حناچی گفت: نهاد برنامه ریزی و مدیریت شهری به این نتیجه دست یافت که شخصیت های خوشنام و مرتبط با موضوع را در منطقه می توان به کار گرفت و این مد نظر وزارتخانه نیز هست زیرا ساکنان هر منطقه نسبت به ظرفیت های آن منطقه اشراف بیشتری دارند.
وی گفت وجود عارضه نامطلوب در شهر و عدم توجه کافی به همخوانی آن با شهر در دیگر کشورها نیز وجود داشته است آن چنان که اروپای غربی در انگلستان نیز زمانی این عارضه را تجربه کرده اند اما به محض مشاهده این روند اشتباه مانع گسترش آن شده و در پروژه بعدی این اشتباه تکرار نشده است این در حالی است که ایران از پروژه های خود درس نگرفته و آن را حتی ده ها بار تکرار می کند.
وی نقش نهادهای اجتماعی در کشور و نیز مطبوعات و رسانه ها را بسیار کمک کننده برشمرد و گفت: نهادهای اجتماعی مطبوعات و رسانه های در کشورهای اروپایی مکمل ابزارهای حاکمیتی است و در ایران نیز می تواند در بهسازی پروژه های پیشین کمک کننده باشد.
مدل پروژه زیرگذر حرم اشتباه است
حناچی پروژه زیرگذر حرم را یک مدل اشتباه در نتیجه استفاده نکردن خرد جمعی در طراحی و اجرای پروژه های شهری برشمرد و تصریح کرد: عدم استفاده از خرد جمعی ما را دچار اشتباه استراتژیک کرده است و مثال آن را می توان پروژه زیرگذر حرم آورد که در این طرح که با هدف تسهیل دسترسی به حرم صورت گرفته است ناخواسته تاثیری منفی بر ترافیک شهر مشهد گذاشته است.
وی نقش دولت را در این میان مهم برشمرد و گفت: در تصمیمات بزرگ باید فضایی ایجاد کنیم که پیش از تصمیمات بزرگ مبادی حکومتی به موقع اقدام کنند تا اتفاق ناشی از انفکاک طرح ها و عدم حضور ابزارهای حاکمیتی که در مشهد رخ داده است تکرار نشود.
حناچی بیان کرد: برای کنترل و اداره شهرها از ایده های جدید استفاده می کنیم و برای این امر به پروژه های پایلوت نیاز داریم و نیز به شورای راهبردی که با نگاه به تجربیات گذشته تدوین برنامه آینده را رصد کند.
دبیر شورای عالی شهرسازی و معماری شهرسازی گفت: برای رسیدن به چشم انداز مشترک نگاه نقادانه و بی رحمانه به گذشته برای درس گرفتن از اقداماتی که باید صورت بگیرد از ضروریات است.