در یک شهر هوشمند صرفا استفاده از ابزار الکترونیکی ملاکی برای هوشمندی به شمار نمی آید، بلکه یک شهر هوشمند در کنار تمامی حلقه های ساختاری خود معنا و مفهوم پیدا می کند. یک دولت هوشمند در کنار بهره گیری از اقتصادی پویا و مدیریت صحیح منابع و زیرساخت ها می تواند یک شهر و جامعه را به سوی هوشمندی سوق دهد. شهر هوشمند در بطن یک جامعه ی هوشمند و پویاست که نهادینه می شود و یک زندگی بهتر و رفاه اجتماعی بیشتر را برای شهروندانش به ارمغان می آورد.

وجود تفکر و نگرش هوشمندانه در ارگانهای دولتی و حکومتی، در کنار ایجاد و مدیریت زیرساخت های مورد نیاز در تمامی ابعاد است که یک شهر را به سوی هوشمندی پیش می برد. بیان این نکته ضروری به نظر می رسد که تمام حلقه های ساختاری یک شهر هوشمند با یکدیگر تعاملی تنگاتگ داشته و به شدت از زیرساخت های موجود تاثیر می پذیرند. بنابراین ایجاد زیرساختهای مناسب در ابعاد دولتی، صنعتی و اجتماعی لازم و ضروری به نظر می رسد. منابع اطلاعاتی آزاد، شبکه های مخابراتی و کامپیوتری پرسرعت و منسجم، سرویس ها و خدمات مورد نیاز به همراه بهره گیری از سنسورها در سطح وسیع از دیگر نکات مورد توجه در ساختار یک شهر هوشمند می باشد. می توان گفت فناوری ارتباطات و اطلاعات به عنوان یکی از اساسی ترین زیرساخت های مورد نیاز یک شهر هوشمند ایفای نقش می کند.

شهر هوشمند تمامی ابعاد زندگی شهروندانش را دستخوش تغییر و تحول می کند و شاخص های کیفی را بهبود می بخشد. شکل گیری یشهر هوشمند مزایا و امکانات بسیاری را به همراه دارد که به اختصار به تعدادی از آنها اشاره می کنیم.

مزایای شهر هوشمند عبارتنداز:

-       بهبود کیفیت زندگی شهروندان

-       امکان توزیع عادلانه امکانات در میان شهروندان

-       تقویت رقابت تجاری شهر و ایجاد فرصت های تجاری بیشتر

-       فراهم آوردن خدمات اینترنت با سرعت بالا برای شهروندان

-       افزایش کارایی و بهره وری در مدیریت شهری

-       کاهش سفرهای درون شهری، کاهش آلودگی¬های صوتی و مصرف سوخت، کاهش غلظت آلاینده های محیطی

-        صرفه جویی در زمان و هزینه های جاری

-       افزایش نقش مشارکتی مردم

به خاطر داشته باشیم هنگامی یک شهر را می توان هوشمند نامید، که تمامی فاکتورها و شاخص های تعریف شده در کنار یکدیگر موجود باشند.v