Zig Bee  می تواند به عنوان شبکه های به اصطلاح مِش عمل کند یا شاید حتی در سطح شبکه های بزرگ نیز می تواند گسترش یابد و هزاران گره را در بر بگیرد. هر FFD در شبکه  به منظور  هدایت بسته ها در نقش مسیریاب نیز ظاهر می شود. پروتکل مسیر یابی تازه ترین و قابل اطمینان ترین مسیر را در شبکه بهینه کرده و به صورت پویا آن ها را تغییر می دهد، که این مورد شبکه را کاملا قابل اطمینان خواهد نمود. از آنجا که اگر یک Nod  شبکه غیرفعال شود، شبکه می تواند خودش را ترمیم نماید، همین امر شبکه را تا حد زیادی قابل اطمینان می کند. این امر تا حد زیادی شبیه موضوع Redundancy  است که در اینترنت پیش می آید.

 شبکه های Zig Bee در درجه اول برای سنسورهای شبکه با چرخه وظیفه کم در نظرگرفته شده است. یک نود شبکه جدید تقریبا در حدود 30 میلی ثانیه  تشخیص داده شده و مرتبط می شود. خارج شدن یک نود از حالت sleep حدود 15 میلی ثانیه زمان خواهد برد(دسترسی به کانال یا انتقال دیتا). نرم افزار های Zig Bee  از این امر به منظور اتصال و انتقال داده و قطع و رفتن به حالت  sleep هرچه سریع تر بهره می برند که منجر به مصرف کم برق و افزایش طول عمر باطری خواهد شد.

توپولوژی شبکه Zig Bee

نحوه ارتباط نودهای یک شبکه زیگبی ،توپولوژی آن را مشخص می کند. IEEE 802.15.4  می تواند دو نوع شبکه را پشتیبانی کند، توپولوژی ستاره ای و نقطه به نقطه. در ز Zig Bee این دونوع توپولوژی به منظور ساخت شبکه مش می توانند با هم ترکیب شوند.